GÜZARMAN'DAN SEVGİLERLE

Felç Olmak..

Annemin adı ağzımın tadı derdi, kocaman bir adamdı ben küçükken. Sırtına zıplardım, ne kadar uzak kalırdı yer benim için.

Küçücüktüm, dizlerime yatar gelinimi şikayet ederdi bana. Annem derdi bana, gününü anlatırdı. Yalancıktan kızardım anneme, sanki gelinimmiş gibi. Küçücüktüm. Sonra büyüdüm. Annesini unuttu babam. O kadarda mükemmel olmadığını farkettim onun. Hatalarını gördüm. kendi dünyasında yaşamasına kızdım. Hayırsız baba oldu sonunda.
Şimdi bir bebek gibi, yatıyor öylece, altından alıyorum, gerçekten bebek oldu babam, bende annesi. Bezliyorum onu, kalbim ağrıyor. Birdi annesi, dört oldu. Şimdi hepimizin bebeği.
Güzarman

1 Kişi Yorum Yaptı :

1. Adsız Says: 15 Ağustos 2011 16:32  

   benimde öldü babam.. küçükken en sevdiğim ama büyüdüğümde en nefret ettiğim......
   oysa ne çok severmişim onu şimdi anladım..hala inanamıyorum doğrusu sanki var ve hala nefes alıyor bizden ayrı yaşadığı o evde ...
   hani derlerya kör öldü badem gözlü oldu diye gerçektende yaptığı tüm hataları ve çocukları için yapamadığı herşeyi unuttum gitti...
   yaşarken sevmek lazım herşeyi ben babama hiç seni seviyorum diyemedim..

Yorum Gönder